آموزش اکتیویتی در اندروید و فایل manifest اندروید ، در قسمت نهم آموزش برنامه نویسی اندروید در رابطه با دو بخش پروژه اندروید شامل محتوی Manifest و R.java که نقش بسیار مهمی در ساخت برنامه اندروید دارد صحبت میکنیم همچنین مهمترین بخش هر برنامه اندروید که وظیفه ارتباط برقرار کردن با کاربر را دارد و Activity (اکتیویتی در اندروید) نیز نامیده میشود به طور مفصل توضیح داده ایم و سعی شده بدنه و رویدادهای موجود در اکتیویتی را دقیق و مفصل شرح دهیم
توجه : برای مشاهده تصاویر در سایز اصلی بر روی آنها کلیک کنید.
همانگونه که در آموزش های قبل توضیح داده شد manifest به عنوان شناسنامه برنامه معرفی میشود پس محتوی manifest نیز باید حاوی ویژگی های ریز برنامه باشد که برای شناختن مشخصات برنامه بتوان از آنها استفاده کرد به همنی دلیل محتوی manifest را شرح میدهیم اما در ادامه آموزشات برنامه نویسی اندروید میتوانید بهتر آنهارا درک کنید.
به تصویر زیر دقت فرمایید
پس از کلیک کردن بر روی AndroidManifest.Xml در قسمت Package Explorer در پنجره باز شده برروی AndroidManifest.Xml که در تصویر نیز با فلش مشخص شده کلیک کرده تا کدهای درون manifest را ببینیم.
به محض اینکه فایل یا فولدری به برنامه اضافه کنیم Eclipse فایل R.java را به طور اتوماتیک اضافه میکند. اکیدا توصیه میشود. این فایل را دستکاری نکنید چون خود برنامه در صورت نیاز به ویرایش این فایل میپردازد.
نکته قایل توجه دیگر این است که اگر فایل R.java را حذف کنیم Eclipse خود به صورت آنی اقدام به ایجاد دوباره آن میکند که اگر این فایل ایجاد نشد بدین معنی است که برنامه دارای خطایی میباشد پس باید در فایل های xml مثل AndroidManifest.xml نگاهی بیندازیم.
در نهایت نیز کدی که activity را به رابط کاربری(main.xml) متصل میکند setContentView() است که به شکل زیر در MainActivity.java قرار میگیرد
@Override
protected void onCreate(Bundle savedInstanceState) {
super.onCreate(savedInstanceState);
setContentView(R.layout.activity_main);
}
بنابراین R.layout.activity_main به main.xml اشاره میکند که در res/layout قرار دارد هرگاه فایل جدیدی در res/layout ایجاد کنیم نام فایل در R.java ایجاد میشود.متد onCreate() یکی از چندین متدیست که هنگام بارگزاری activity فراخوانی میشود.
اکتیویتی در اندروید را میتوان به عنوان رابط کاربری برنامه با کاربر دانست.هربرنامه میتواند هیچ یا چند اکتیویتی داشته باشد اما به صورت معمول هربرنامه یک اکتیویت دارد که هدفش تعامل با کاربر است. از زمانی که یک اکتیویتی نمایش داده میشود تا زمانی که محو شود کارهایی انجام میدهد که به آن چرخه زندگی یک اکتیویتی (Life Cycle) گویند.
درک و آشنایی با چرخه زندکی اکتیویتی این امکان را به برنامه نویس میدهد تا از اجرای صحیح برنامه خود اطمینان حاصل کند. علاوه بر اکتیویتی در اندروید ۴ قسمت دیگری به نام فرگمنت نیز پشتیبانی میشود که از اندروید ۳ (تبلت ها) به ارث رسیده است میتوان گفت فرگمنت ها نوعی اکتیویتی های مینیاتوری است تا به وسیله آنها بتوان اکتیویتی ها شکل و فرم گیرند (در ادامه بیشتر در ارتباط با فرگمنت ها توضیح خواهیم داد).
در ارتباط با بحث اکتیویتی ها مبحث دیگری به نام intent ها نیز وجود دارد. اینتنت ها مانند یک چسب عمل میکنند بدین معنی که اکتیویتی های برنامه های مختلف را با هم یکپارچه میکند به گونه ای که بتوانند باهم کار کنند و این تصور را بوجود می آورد که تمام کارها توسط یک برنامه واحد انجام شده.
کلاس پایه اکتیویتی رویدادهایی را تعریف میکند که ممکن است در طول چرخه اکتیویتی اتفاق بیفتد این رویدادها عبارتند از :
در شکل زیر رویدادها و کارهایی که ممکن است در یک چرخه اکتیویتی رخ دهد نمایش داده شده